Bitwa Rudnicka – mianem tym określa się walki toczone o przeprawy
Opis Bitwy
Sytuacja na froncie galicyjskim.
na Sanie w rejonie Rudnika nad Sanem w czasie I wojny światowej. Krwawe walki prowadzone były w dniach od 14 października do 2 listopada 1914 r. pomiędzy 1 i 4 Armią CK, a 3 Armią rosyjską. Wojska austro-węgierskie próbowały sforsować San w ramach tzw. kontrofensywy jesiennej (operacja Wisła – San) prowadzonej przez armie sprzymierzone (austro-węgierską i niemiecką). Wojskom CK nie tylko nie udało się sforsować Sanu, ale nie były w stanie powstrzymać Rosjan, którzy w nocy z 17 na 18 października przełamali front i utworzyli przyczółki na lewym brzegu. Operacja Wisła – San zakończyła się niepowodzeniem i odwrotem na linię rzeki Białej i Dunajca, czyli na stanowiska wyjściowe do nieudanej kontrofensywy. W efekcie bitwy, na terenach okalających Rudnik nad Sanem pozostały groby tysięcy zabitych żołnierzy obu armii, ludności cywilnej oraz ruiny zburzonego w 75% miasta. Kolejny raz walki o Rudnik prowadzone były w czerwcu 1915 r. po sukcesie majowej ofensywy pod Gorlicami.